Tellus ut imbres excipit arida ; Voces amicis hic bibit auribus Gens impolita et visa quondam Moribus effera belluinis *
Vecors Deorum cultor inanium Jam lege gaudet Numinis Unici ,
Quod jura terris igneumque Sideribus tribuit vigorem *
Sparsi per agros , ritibus horridi Fontes requirunt jam sapientiae ,
Et tecta condunt , atque vestris Imperiis ad honesta tendunt *
Foedata cedit nunc facies soli ; Immersa letlio vita refloruit ;
Et arte vestra mox coloni Frugiferas tenuere terras .
Adspirat istis en Bonifacius ! Et quo beati vos duce milites Pugnatis , hic vere paternum Auxilium tulit in periclis !
Quin Ille , cara magnanimus mori Pro gente , legat vel cineres suos Vobis , amoris pignus ingens ,
Quod memores reveremur adhuc !