Tellus ut imbres excipit arida ; Voces amicis hic bibit auribus Gens impolita et visa quondam Moribus effera belluinis * 
Vecors Deorum cultor inanium Jam lege gaudet Numinis Unici , 
Quod jura terris igneumque Sideribus tribuit vigorem * 
Sparsi per agros , ritibus horridi Fontes requirunt jam sapientiae , 
Et tecta condunt , atque vestris Imperiis ad honesta tendunt * 
Foedata cedit nunc facies soli ; Immersa letlio vita refloruit ; 
Et arte vestra mox coloni Frugiferas tenuere terras . 
Adspirat istis en Bonifacius ! Et quo beati vos duce milites Pugnatis , hic vere paternum Auxilium tulit in periclis ! 
Quin Ille , cara magnanimus mori Pro gente , legat vel cineres suos Vobis , amoris pignus ingens , 
Quod memores reveremur adhuc !