i oo Lih. 1. De Arte Patiendi 
fubinde mens erigatur, fufpireturquc in cce- 
lum per intervalla j hoc enim dolorem 
mitigabit , & minuet. Potiffimum vero 
adprecum principium , &: finem, divinae 
voluntati fe totum , & ad omnia paratum, 
aeger confecrct. Haec omnia tam diffici¬ 
lia non funt , ut ea vel moribundus prai- 
ftet , nedum is , qui|in dolore cft, non a- 
deo faevo. Quod fi horum omnino nihil 
poifit , aut redtius nihil velit, faltem unica 
illa hora eum , quem patitur dolorem , 
ferat patientius. Ita fere citatus Prodro¬ 
mus, 
V. Quaenam porro orationes ab infir¬ 
mo ufurpandae fint, non miniis difficile eit 
ftatuere. Uti appetitus , &c palatum in 
corporalibus cibis luum cuique cft, ita in a- ,,, 
nimis fuus cuique affedhis , guftusque eft • 
devotionis. Plurimos Sandborum invenio 
Uavidicis carminibus in morbo , 8c agone 
recitandis , ruminandisque fingulariter af- 
fedlosefte, fecutosque, vel Matris Ecclefis 
ritum in ijsdem quotidie decantandis , feil 
Chrifti Aficrtoris fui , Regifque exemplum 
in (cruce ante mortem Tuam in illisdemmet 
ad Patrem per partes, & verfiis aliquot iufpi- 
randisjiitde Pialmo 21.& $o.paui6anteinii- 
nuatum eft. 
S. Auguftinus certe Pfalmos pcenitcntiales 
ultima in aegritudine frequenter revolvebat. 
Quam