íi£ Lih. I. De Arte Tatlendi 
nymas fcribit: quod acgra fcmpcr ín maní* 
bus habuerit aliquem ex Prophetis, áut Ev- 
angeliílis. Et P. Hieronymus Rubiola, teft« 
Sachino (par.j.lib.íj.Hift.Soc.) defeajebat: 
nunquam tám vegetos fibi fuiífe ad divina 
fcníus, quám habebat collabcntc corporc, 
ncc tám bené unquam antea divinam feri- 
pturam,tantoquccum guftu intclIexiíTe. Et 
quamvis torpentem, hebetatumque vi mor¬ 
bi animum ad extera officia quis experiretur, 
confultum tamen adhuc foret, hoc faerx le¬ 
gionis medio velut cote eum acuere, aut ja¬ 
centem excitare , & hoc velut adminiculo 
fulcire. 
III. Ad hxc,ne in prudcntix,ac difere- 
tionis leges peccemus, excufationisque titu¬ 
lum,ac obicem omnem removeamus , mo¬ 
dus, qui ab infirmis in ledione obfervandus 
cft,expendi,diílinguique á Iludió eorum de¬ 
bet,qui fani leditandis librorum volumini¬ 
bus incumbunt. Quo facit faluberrimum 
Drexelij documentum ( in Prodr, cap.2. §. 
15.) fuadentis: Legendum xgris cife, iicut 
commedendum,parum fcilicet, &C per vices, 
de Medicorum fuafu , vel fxpius. Infuper 
non glutiendum ftatim quod editur , fed 
mandendum,mailicandumque prius , ut ci¬ 
bus pené in ore,velut primo in Hornacho an¬ 
te concoquatur. Ita quod legitur non ofei- 
tanter tranfiliendum eil>fed uni alterivé 
ten-