i|o Lth. /. De Arte Patiendi 
III. Quistamfolido veroque ioiatiohoc 
non perfundi velit infirmus , ut exclamet! 
Veni,© bone JESU • &: recipe me filium pro¬ 
digum,à quo recipi vis ; Exhilara eum,qui te 
contriftavit; ofculareeum , qui te tradidit; 
redimicoronàgloriae, quitc fpinis corona, 
▼it *, amplexare eum,qui te crucifixit, da vita 
ci, qui te vita fpoliavit;ama absq, modo illu, 
qui tuam legem eft odio profecutus ! An non 
igitur haec fpiritualis refe&io, ad ingens fola* 
tij nóftri incrementi! eft?ut P.Vincentms ait. 
IV. Quod fi pleniùs forte,& teneriùs hau¬ 
rire libet; Licebit eosdem ienfus &affedus 
delibare, ex ipiius Matris Mifericordiae fua- 
viffimis uberibus, fi fortaifis filium adhuc ej9 
pertimefeas velati futura judicem paulo poft 
tuum, Namfuppofito quod cor Chnililit 
confedtumex fole iangume MARIdi Virgi¬ 
nis, ac Corpufculiim, quod in ejus Sandiili- 
mo Ventre 9. meniibus vegetatum eft, non 
agnoverit aliud alimentum, praeter fanguiné 
Mari^, augmentum quoque primorii an¬ 
norum praecipua ex parte non provenerit rufi 
àladè Mariae, nec unquà Capilli pulcher- 
rimihujus Abfolonis praecifi fuerint, neque 
offa ac praecipuae partes, vel in morte commi¬ 
nutae, ac convulfae ; an nó jure dum commu¬ 
nicamus credendum nobis eft, ut vult S.Ger¬ 
manus, quod SS.& Virginis ubera adeamus, 
fugamusque eundem fanguinem,& lac,quod 
filio porrexit/ quodq; in tali pignore abfccm- 
m ' " .•