Pars Secunda. Cap.TX. 235 
IV. His a Divina Bonitate,quo par eft 
151 modo poftulatis,magnam cie ejus miicricor- 
|;l dia,meritisque Chrifti confidentia concipe % 
inhscfimiliaque prorumpens : Etqua efi fi» 
F duua meajtifi tu E em mem ? nempe in te unof 
5 tuafafo/a bonitate, [olat tum omnem (itant 
a habeo,ne me deferas, ufquequa^JD omine. In fi» 
num mifericordU tu a infinita, & abyjfum Clemen~ 
: tume demergo, & per paffionem,mortem, & meri~ 
■- ta unici dileEhtjfimiCfa filij tui pro me crucifixi remifi 
lc fionem peccatorum meorum (fero,paternam^ tuam 
® in morbo,morteo^ mea proteli tonem 1 nec non gra~ 
t tiam finalem,ac donum perfeverantia me confecutu- 
t. rum. Inte Domine(feravi, non confundar in a» 
p ternum. yidjutor, S Sufieptor meus a tu: & tn 
I, verbum tuum fuperfieravi. Sufctpe me fecundum 
ir: eloquium tuum, 0 vivam, & non confundat me ab 
: expeiiatione mea. 
§. III. 
Pro fecundo Die. 
I. 
T^\Ies fecundus confeifioni dabitur, fed ita 
'*"'mftituend;r,quaiuUa ultima foret. Pol- 
fent quidemdi cui ita liberet3grayiora mcniis 
illius peccata, aut ulterius etiarq e iuperion 
vita acceriita ad eam revocari^ yerumid pra> 
fertim curandum in ea efeut iincerl mtimaq* 
Z ■ § 5 coii-