6 Lib. /, De Arte Patiendi 
mine quoque non videntes credimus, & fpe? 
ramus, credentes autem cum piena abnega* 
rione fenilium & judici) noffri, exultabimi# 
lartitià inenarrabili 8c glorificata^eportautes 
finem fidei noftreefalutcm animarum. . 
II. O quam magna multitudo dulce* 
¿inis tuse confideranri magnaliaOmnipoten- 
tiactum, quam quotidie abfeondisin hocmy- 
fictio fidei. Efficaciffimo enim verbo tuo 
vinum in fanguinem tuum convertis, & vifi- 
bilesfpeciespanis Sc vini d fuis fubftantij? 
Potentiae tuae gladio avulfas incomprehcni« 
¡bili tua virtute fuftentas. Sufficit mihi fra¬ 
gili creaturae tuae, quia tu DEUS meus omni¬ 
potens es. Hoc gaudium meum,coronaraea, 
felicitas, & ultima benedidio mea, quod no 
fit imponibile apud te omne verbum. Ideo 
laetatum eft cor meum, 8c praecordia mea es¬ 
ultane in D E U M vivum , quia fubefi tibi 
DEO meo, cum volueris polle , & omni* 
cpiaecunque voluiffi, fecifti m Coelo, ,&ia 
terra. 
III. O -prodigia profufiilimae liberali' 
tatis tuae, donantis nobis usque ad extremam 
guttulam fanguinem tuum vere deifica®. 
Benedidusfis, ò DEUS, ex hoc excellentif- 
fimo dono tuo, 8c fandus in tam profufis be- 
uedidionibus dulcedinis tuae. . 
IV. Obfecro te per hoc inaeilimahile 
pretium Redemptionis npffra; ? D E US ab- 
/Un fi— 
f 
fsn