Lth. I, De Arte Patiendi 
Patre ex impro vifo; Protefior, inquit, htce[fe * 
verum Filium DEI Patris omnipotentis, Bea,- » 
iijfima femper Virginu. Protefior me velle vivere, m 
& mori verum filium Sancla Matris Ecclefu f1 
Catholica , Apofiohca Romana. Protefior velle i 
me vivere, & mori verum Filium Beau Aiam : 
Virginis. Protefior me velle vivere, & mori ve¬ 
rum Filium Societatis. Tum Euchariitiamilli \ 
Angelici quadam compoiitione Deum fiium f 
expedtanti porrigens Pater dixit: Accipe,fra- 9 
ter, Viaticum Corporis D. N. fESV Chrifii, qui 
te cuji odiat ab hofie maligno, & perducat m vitam ic 
¿ternam,Arnen, ubi. a 
VIII. Aditantium fidelium amicorum, 
8c fratrum usque ad mortem mixtas gemiti- rii 
biiSjiiberibusque lacrymis calidiflimascom- i| 
precationes videre erat j cx quibus etiam cu 
non integre refponderent miniitranti extre- a 
Snx undtionis Sacramentu Sacerdoti ad coii- f 
laetasprecesj Joannes tame jundis mamb% p 
jfixisque Coelo oculis cx integro refppndit. p 
IX. Inde poteilate accepta, communi a 
Societatis fe feaccufandi modo, fuam, ut re¬ 
cepta phraiis ait, culpam dixit, vclut profe- « 
¿turi alio fere folent. i 
X. Pro ultimo aditantium docu- i 
mento, Redtori in aurem dixit: Sibi monen¬ 
ti hoc fiummo ejfie Jbltdtffimofi fhiatio, quod toto 
90 quo in Societate vixtffet tempore nunquam 
fc ullo , etiam veniali, peccato , voluntate , ut 
ajunt,