14 Lih. I. De Arte Patiendi
eidam in manus Domini, mortemque cor¬
poris , quam ut annos cUm vitijs augeam*
mortemque anima; incurram; Quis futurus
efiem, tu o Detis nofti, fortaflis gratia tua
exciderem, fi non jam vita: qiiare promptus,
paratusque cum fanitate vitam amittam,
jnOdd fervem Dei rriei gratiam * aut illa me
fervet potius, quod unum toto pedore a te
Deus H agito.
11. Praivit,fignavitqi hanc tiobis exem¬
plo fuo faildilfimo viam autor,6c Dux noftcr
JESUS : qui fub initium Paiiionis fiia ( velut
morbi ad mortem prodroni ab aterno Patre
fibi irhmifli) tertio in terram*, & in hac ver¬
ba effufus: Pa.hr (orabat) nonmed fedtuavo¬
luntasfiat: (LUc. ii;) Abba Pater transfer cali¬
cem hunc a me, fed non ejuodego volo , fed quod tii
(Mare. 14.) Pater naifi non potefi hic calix tranfi-
re nifibibam illum,fiat voluntas tuafiat t ( Matth.
II i. Secuti Ducem fiium tot ftreniii
hiilites fuis in morbis funt: Inter quos ante-
iignaniis cenferi jure potefi taiitb virtute
hac clarior* quanto dignitate regia illuftrior
Philippiis IL Hifpaniarum Rex: qui iri fa¬
tali morbo divina voluntati devotifiimus, il¬
la Servatoris verba pene inlinitics repetere
folirus icribitur : Pater non rnea, fedtua volun¬
tas fiat. Conjurafie videbantur in unum ca¬
put morborum faviflimi, nec carptim aut
duello*
