2,т i, Lih.II. De Arte Compatiendi 
mihi» imo tffuis inimicis tradidit. Redeo, & met id 
bi reftituo, quia tuu* fum. Vivo ut in me vivas, 
morior in te , ut te in omnem amem dLteYnitatevh 
Vel - ' ' ’ ■ 
111. Quid retribuam tibi pro tantis benefi¬ 
cas? tu enim oblitus tot millium , qui fine te fine 
baptifmo fine Sacramentis,fine tui cognitione то-* 
riuntur, me refyexifii, nec voluifii me-cffe tn nume- 
ro eorum qui pereunt. Quis ego fum quod me e- 
legifli, tot alijs inter laqueos perditionis re hilis. / 
Ego fum vermiculus, granum aren&rguttula aqud>, . f1 
atomus mundi - quomodo tantam gratiam in оси-1 m 
lis tuis inveni 1 о abyffm mifencordm l In mani- j 
hustuis portas me j ne forte offendamad lapidem * 
aut cadam. Repleatur os meum laude, ut слщь 
& dicat tibi: Tu es gloria mea.- Venite, Щ щ- 
dite omnes qui timetis DEZJJid, quanta fecit ani- 
та тел ! Vivet anima mea ut ferviat tibi, fm 
femen meum cognofcet te. 
<5. VII, 
Scftma. Kefignatio. 
T) Efgnationis"afftШщ ~éfilile S. Hieronymi iri 'i ^ 
^hora mortis lùx mixtus ceteris Гцрга pofc 'f 
tis elevo ri: iumis , exEliteBio c'jliS 1) i ici pillò 
qui praeiens affuit. Vidvenint tandem,о Domi* 
<3U1 Pr m , ,e.;, . . u ***w*mrn 
affiora mortis , propier quam in mtrndutn Mfci~ 
mùr. 'fkìtì hoc onere da eòi bemficium 'Vitti, ut dtp 
indeperfolvérémiribuìum mortis. Ex'firafih b né 
redm 
J