Pars Secunda. Caf. I ^> \
■ beatur , quale Carthagincnfe tertium a cui
jandtus Auguftiuus iubfcripiic, quodque
l0!t(feii Synodus Texta coniirmavit , & Nicaenum
%i* primum , aliaque, quorum verba, ne proli-
xioriim ,uon affero j cum animarum l]4e?
Nty lium auxilium pijs Catholicis commenda-
re propoiitum iit \ non contra Acatho?
•ilicos, ¿c Heterodoxosnoftri tempotis pror
4‘U pugnare.
■fMwt Quibus cerre illud Auguftini ex epiffor
la 11 B. capit.5. incidenter tantum obji-
jiinifi • cio : St quid faciendum Divina Scriptura
fatt prfanbtt authontas , non efi dubitandum, quin
wm 'tta facere debeamus. Similiter etiam , fi quid
Misi horum tota per orbem frequentet Ecclefia. Nam
fMj* '-etiam hinc , quin ita faciendum fit di (putare,
*% infiolentiffma infama efi. Quare, cum cpn-
imfB ftec ex eodem Dqdtore fupra citato ( cui
yfa falcem narranti , &c ut hiftorico mendaci-
um impingendum non eft , ii forte dogr
fete ma enuntianti minus credatur.) Univer-
ufefc fam Eccleiiatq claruiife hac cpnfuetudine
' Sacrificia offerendi pro mortuis ; Quifitt~
jittin pt dubitandum , qn ita facere debeamus ,
¡jute1 qn ita faciendum,dtjputat, is vel Auguftino j u-
dice , homo infolenpffima infanta efi, vel fenti-
siiif« fp qbftinatc debet univerfam Ecclciiam in
prima i 11 a puriffima qvfua ¿etate3contaminata
p f fcedilliniaplane fupcriiitianej etroreq. lapfa
i# ;/v; -
