ç 6 t 'th. II. De Arte Comfutiendl 
IV. Si moriens fucrit opuUntiiSjfaçiac pi% 
îegatatutrpro fuftcntatione pauperum ihidu 
olorum, Ciericorumipro dote orphanorum, 
Miiïis defundlorum,agonizandum &c.culrb 
facrarùm imaginurmornatu Ecclefiarû,&ca-. 
rundem Mmiftds.Æftimetfeliçitatcm fiiam, 
¿on mediocrem, relinquere Chdftum h$rc-* 
déni in fua morte,ut viçiflim poil mortem,i^ 
pfe Chrifti dividarum,& thefaurorum hæïesf 
fiat, Aliquid edam relinquat ijs,quos adver- 
fados ientiebac, ut fe verum Patris cœJeftifc 
Bilium elfe oftendat, 
V. Ut porro hæcpia Içgata ab cxcçutoru 
trus,quàm moxpçriblvanmr proipiçiefidumL 
¿ft cautela præçipuâ.Sunt idçirçojqiiiipiimed 
dum in vivis adhuc fiint,ea exolvunt onmiiîo 
fàpienter. Vel fi id fieri non poteft; Obligent' 
hærcdcmgraviter, etiam çum iubftitutione 
alterius,uteaçertiinmèexequatur ,allads 
pochis,& teilimonijs. Ab illis,qui elcemoiV- 
nas acccpcrunt,&: Sacra peregerunt,fub poç- 
na,quod pdvandi legato,vel toto, ycl çx par-» 
te fint à Tçftanientarijs,Eft enim mundus in-4 
gratitudinisjingratorumque civitas. Unde 
benefadorum memoria omnis cxulat,ut neç 
liberi parçntibus,nec parentes libeifsjheç u^ 
xor marito,nec maritus uxordneç fratres fta- 
tdbus^neç amiçis amici confidere fat poifint: 
fed poil mortem mox omnes extranei cenfe-* 
autuifibi inviççm. 
CAP»